Motto SELEKCJI KWPN 2024/2025 brzmi „najważniejsza selekcja odbędzie się pod siodłem – tak blisko naszego celu hodowlanego, jak to tylko jest możliwe”.

 

KWPN to związek, którego hodowcy pod koniec każdego roku przeżywają gorący okres. Przez kilka miesięcy przed 1. grudniowym przeglądem selekcyjnym, który odbywa się w Ermelo, przygotowują swoje młode ogiery do selekcji. A selekcja w tym związku odbywa się kilku etapowo i na każdym z tych etapów mogą odrzucać wiele z nich. I odrzucają.

 

W zeszłym sezonie w dniach 9-23.12. hodowcy holenderscy prezentowali swoje ogiery skokowe, ujeżdżeniowe, tiugpaarden oraz gelders w ośrodku treningowym oraz siedzibie KWPN w miejscowości Ermelo (I kwalifiakcja). To tam kwalifikowano ogiery do show, który odbywał się w Den Bosch 29.01.-1.02.2025.

 

Do katalogu w Ermelo 2024 zgłoszono 392 ogiery. Spośród nich 228 to ogiery ujeżdżeniowe (ta dyscyplina zaczyna w Holandii zdobywać więcej serc niż skoki) i 159 skokowych. Podstawą kwalifikacji do dalszych etapów był tzw: „funkcjonalny eksterier”. Ogiery były pokazywane w ruchu luzem na rombach (ujeżdżenie/ skoki), a skokowe także w skokach luzem. Jest to rzetelny przegląd tego, czym hodowcy dysponują, w co wierzą i jakie reproduktory były najpopularniejsze w sezonie 2021.

 

Ogiery ujeżdżeniowe oglądano pod kątem pracy ich ciała na zakrętach, m.in. równowagi, także w kłusie i galopie, umiejętności lotnej zmiany w galopie na rombach. Oczywiście jakość chodów podstawowych była istotna.

Najwięcej potomków w Ermelo miały następujące reproduktory ujeżdżeniowe:

  • Las Vegas KWPN ur. 2016 (Ferdeaux – m. po Wynton) - 16, 
  • Blue Horse Santiano DWB ur. 2017 (Sezuan – m. po Romanov) - 14, 
  • Total Mclaren old. ur. 2017 (Morricone – m. po Sir Donnerhall I) - 9. 

Te liczby dowodzą odwagi holenderskich hodowców w używaniu młodych ogierów ujeżdżeniowych, których potomstwo zaczyna pokazywać się szerokiej publiczności.

 

Ogiery skokowe musiały zaprezentować odpowiednią technikę i jakość skoku, roztropność w korytarzu i dobrej jakości galop. W tej konkurencji hodowcy także używali młodych ogierów, ale nie tak szeroko jak w ujeżdżeniu.

 

Najwięcej potomków w Ermelo miały następujące reproduktory skokowe:

  • Emerald van’t Ruytershof BWP ur. 2004 (Diamant de Semilly – m. po Carthago) - 8,
  • Ermitage Kalone SF ur. 2014 (Catoki - m. po Kannan) - 5,
  • Mr Cornet de Regor (ET) Zang. ur. 2017 (Cornet Obolensky – m. po Kannan) - 5,
  • New Pleasure VDL BWP ur. 2018 (For Pleasure – m. po Diamant de Semilly) - 4,
  • Aganix du Seigneur sBs ur. 2006 (Ogano Site – m. po Chellano Z) – 4.

Przewodniczący Komisji Ogierów skokowych – były zawodnik, a obecnie także hodowca - Wout-Jan van der Schans przedstawił idee selekcyjne KWPN: najważniejsza etap selekcji odbędzie się pod siodłem – tak blisko naszego celu hodowlanego, jak to tylko jest możliwe. KWPN śledzi z uwagą depczące mu po piętach inne związki np. BWP, gdzie bardzo wcześnie ogiery są prezentowane pod siodłem, a klacze startują w zawodach (w Belgii nie ma organizowanych ZT klaczy). Co oznacza, że coraz więcej wagi przywiązuje się do zachowania ogiera pod siodłem, a nie skoków luzem.

 

 

Den Bosch 2025 (II/III kwalifikacja)

Kolejne etapy selekcji ogierów KWPN odbywające się w Den Bosch to prawdziwe show. Aby wszystko dobrze funkcjonowało przy tej imprezie pracuje, bagatela, około 300 osób (sic!).

 

W katalogu ogierów z tej imprezy znalazło się mniej młodych ogierów niż w roku ubiegłym. Odpowiednio 88 ujeżdżeniowych oraz 85 skokowych. Ogiery skokowe pochodzą po 59 ojcach, a ujeżdżeniowe po 54.

 

Najistotniejszą częścią katalogu jest nie tylko rodowód czy wysokość w kłębie, ale charakterystyka strony żeńskiej rodowodu. W tym roku wiele ogierów charakteryzowało się różnym typem i wysokością w kłębie. Arie Hamoen, który przez lata był przewodniczącym Komisji Oceny ogierów skokowych oraz ujeżdżeniowych, a obecnie pełni funkcję przewodniczącego Komisji Oceny ogierów gelders uważa, że różnorodność typów w przypadku koni skokowych, jest związana z szerokim używaniem ogierów belgijskich.

 

Warto zaznaczyć, że po pierwszej selekcji w Ermelo młode ogiery są sprawdzane pod kątem OCD i te, których zdjęcia wypadną słabo, nie zjawiają się w Den Bosch.

 

Zdarzało się, że kwalifikując ogiery z Ermelo do Den Bosch, Komisje dawały im drugą szansę. Te które miały „utytułowany” rodowód, m.in. interesującą linię matki, były poprawne pod względem eksterieru, ale użytkowo nie błyszczały podczas pierwszej selekcji, mogły być zapraszane do Den Bosch. Komisja była ciekawa jak się rozwiną i zaprezentują ponownie. Ale dla młodych koni nie było to łatwe zadanie z racji ogromnej hali, widowni i świateł. Mimo takich trudnych warunków w tym roku nie było ogierów nieprzygotowanych. Ogier nieobeznany z galopowaniem wokół rombów, zdziwiony korytarzem do skoków luzem to wstyd dla właściciela, a jego nazwisko wszak widnieje w katalogu i może być na ustach wszystkich...

 

Komisja oceny ogierów skokowych, której przewodniczy Wout-Jan van der Schans (w Komisji już od 4 kadencji), skierowała 28 młodych ogierów na stacjonarny test (w tym dwa starsze z roczników 2020 i 2021), wśród nich aż 3 to synowie ogiera Emerald van’t Ruytershof BWP, który w księdze KWPN ma 604 sztuki potomstwa, w tym 308 to ogierki, a z nich 2 już uznane.

 

W tym roku oczy holenderskich hodowców koni skokowych zwróciły się w kierunku młodych, kryjących ogierów. Jednym z nich jest Mattias KWPN ur. 2017 (Comme il Faut – m. po Catoki), którego 2 synów zakwalifikowało się do Den Bosch, a jeden z nich - siwy Schnaps ur. 2022 (m. po Cantos) został wybrany czempionem II/III kwalifikacji. Ten 3-letni, wciąż rosnący ogier imponował spokojem w korytarzu, a także jakością skoków. Jego hodowca Hans de Roover nie spodziewał się takiego sukcesu. Mattias to młody ogier, który startował w konkursie 130/135 cm w s’Hertogenbosch, a dosiadany jest przez Jura Vrielinga. Para ta zajęła 3 miejsce w tym konkursie z racji 1 pkt. za czas. Ten nie najurodziwszy ogier, ale o potędze i spokoju jest nadzieją Jura na powrót do czołówki światowych zawodników. Vrieling obecnie zajmuje 145 miejsce w rankingu FEI. Schnaps został wybrany spośród następujących premiowanych ogierów: Celtic VDL (Chatinue – m. po Calvaro Z), I vice czempion Santiago (Eldorado vd Zeshoek – m. po Kasdmir van Schuttershof) i Seger V (O’Neill van’t Eigenlo – m. po Air Jordan Z). Oldenburski Chatinue ur. 2005 (Chacco-Blue – m. po Continue), ojciec premiowanego Celtic VDL, od zeszłego sezonu jest dostępny w Polsce, a został kupiony ze stacji ogierów Lagewega.

 

Stacja ta założona przez Wiepke van de Lagewega (znak rozpoznawczy to suffix VDL) jest jedną z najbardziej prężnych w Holandii i Europie, a w Den Bosch przedstawiła aż 7 ogierów, z których 3 zostały wyhodowane przez stadninę VDL, do tej trójki należy także Celtic VDL.

 

W Den Bosch rozegrano także konkursy dla ogierów uznanych - styczeń/luty to czas kiedy hodowcy intensywnie zastanawiają się jakiego ogiera użyć. Dlatego zawody te ułatwiają wybór.

 

Kolejną stacją ogierów w Holandii, której ogiery skokowe zwracają uwagę (wydają się lepsze niż ujeżdżeniowe) to Team Nijhof.


 

Konkursy dla ogierów uznanych

Konkurs 110 cm wygrał gniady Drummer 2000 TN Z ur. 2020 (Diamant de Semilly – m. po Chin Chin), własności team Nijhof. Wow – tak, to ogier, który zwraca uwagę, nie tylko silnym „take off”, ale też elastycznością i możliwościami. Obserwując jego skoki, można odnieść wrażenie, że w momencie odbicia posiada dodatkowy silnik. Może będzie następcą og. Verdi? Ale wart jest naszej dalszej uwagi. Po kilku kwalifikacjach do finałowego konkursu 110 cm przystąpiło 15 ogierów. O zwycięstwie zadecydowała rozgrywka.

 

Drummer 2000 TN Z - zwycięzca konkursu dla ogierów uznanych 110 cm. (fot. Jacquelien van Tartwijk)

 

Konkurs 120 cm wygrał Ovinio KWPN ur. 2019 (Ipsthar – m. po Vigo d’Arsouilles) nie tak spektakularny jak Drummer, ale z obszernym foulee i bardzo chcący być na czysto po drugiej stronie przeszkody. W tym konkursie uczestniczyło 14 ogierów uznanych. Do rozgrywki dostało się 8 ogierów.

 

Konkurs 130/135 cm do rywalizacji stanęło 9 ogierów uznanych. Wygrał ambitny kasztan o nazwie VDL Sambucci de Muze BWP ur. 2018 (Hunters Scendro – m. po Vigo d’Arsouilles). Ogier ten został wyhodowany przez znanego Jorisa de Brabandera, a stanowi własność Jorisa oraz VDL Stud. Czyli ogier z przyszłością. A cały cykl wygrał inny ogier VDL New Pleasure VDL.

 

W najwyższej kategorii, czyli finale konkursu 140 cm rywalizowało 13 ogierów uznanych. Wśród zawodników nie brakowało tak utytułowanych jeźdźców, jak Willem Greve, Maikel van der Vleuten, czy podwójnie Jur Vrieling. Wygrał młody holenderski zawodnik Hessel Hoestra, którego najlepsze osiągnięcie to zajęcie 13 miejsca w MŚMK Lanaken. Ale dosiadał kolejnego ogiera VDL o czysto niemieckim pochodzeniu o nazwie Stargos VDL ur. old. (OS) (Stakatto Gold – m. po Conthargos), ogier ten skończył test KWPN, a za jezdność otrzymał 7 pkt., ale za charakter i chęci do pracy po 8,5 pkt.

 

Podczas show w Den Bosch prezentowano także ogiery uznane z rocznika 2024, oczywiście pod siodłem, ponadto reproduktory: Bacardi VDL i Cape Coral RBF Z zostały uhonorowane tytułem keur za sportowe wyniki własne, a także, co najważniejsze potomstwa, a ogier Etoulon VDL uzyskał tytuł pref. Etoulon VDL jest pięciokrotnie ojcem czempionów źrebiąt w Holandii, a jego trzy córki zdobyły tytuły w czempionatach 3-letnich klaczy skokowych. Jego potomstwo także rywalizuje na poziomie 1,60 cm.

 

Nagradzany tytułem keur og. Bacardi VDL KWPN ur. 2006 (Corland – Supardi/ Kannan) (fot. Jacquelien van Tartwijk)

 

Podczas dwóch dni ujeżdżeniowych w Den Bosch niemal cała widownia była zajęta, a trzyosobowa Komisja oceny ogierów ujeżdżeniowych pod wodzą Barta Baxa, miała pełne ręce roboty. Na widowni dominowała płeć piękna, ale w różnym wieku, często przychodząca z familią lub przyjaciółmi.

 

Spośród 88 ogierów zakwalifikowanych z Ermelo do Den Bosch, 35 zostało skierowanych na test. Na teście Komisja porówna m. in. 3 synów og. Las Vegas, a także po 2 potomków Santiano i Glock’s Toto Jr. Podobnie jak w części skokowej, nagradzano najlepsze ogiery tytułami hodowlanymi. Glock’s Totto Jr oraz Glamourdale uzyskały tytuł keur, a ten drugi po występnie na IO w Paryżu także uzyskał tytuł „Horse of the Year” już po raz trzeci.

 

Tłumy zgromadziły się podczas pokazów ogierów uznanych ze stacji Van Uytert oraz Van Olst. Ten ostatni zaprezentował 4 czarne perły - jak zostały nazwane ogiery Nacho, Nalego, Nespresso oraz Kjento.

 

Prezentowany był także ogier Bordeaux pref KWPN ur. 2006 (United – m. po Gribaldi) wraz ze swoim ojcem - United KWPN (po Krack C keur) oraz synami: Johnny Depp, Marlot VDL, Livius oraz Le Formidable.

 

Po raz pierwszy widziałam w Den Bosch występy zespołu muzycznego, piosenkarzy czy tancerek, a wśród nich konie! Ogierem pokazywanym w tak trudnych warunkach był oldenburski McLaren ur. 2017 (Morricone – m. po Sir Donnerhall), który mimo wciąż młodego wieku, nie reagował na pokazy tancerek w cekinowych bluzkach i głośne dźwięki. Z pewnością wzrośnie zainteresowanie jego stanówką, zwłaszcza w przypadku klaczy mniej pewnych siebie i bojaźliwych.

 

Podczas bloku ujeżdżeniowego także rozegrano zawody dla młodych ogierów. W zawodach tych dominowały ogiery Van Olst.

 

Poniżej rodowody premiowanych ogierów ujeżdżeniowych z II/III selekcji w Den Bosch 2025:

  1. SYLVESTER ur. 2022 (BORDEAUX - m. po ZHIVAGO)
  2. EVERGLOW GOLD ur. 2022 (ESCOLAR – m. po SIR DONNERHALL I)
  3. SIMPLY THE BEST ur. 2022 (FERGUSON m. po DREAM BOY)
  4. SCOTT NICOLAS ur. 2022 (FOR ROMANCE – m. po VITALIS)
  5. SCARAMOUCHE ur. 2022 (GLOCK'S TOTO JR. – m. po NEGRO), sprzedany do Holandii na aukcji za 280 tysięcy euro
  6. SAINT MCLAREN SG ur. 2022 (MCLAREN – m. po WYNTON)
  7. SO UNIQUE STH ur. 2022 (VIVINO – m. po BOSTON STH) – czempion selekcji II i III ogierów ujeżdżeniowych KWPN 2025


 

Międzynarodowy Kongres Hodowców Koni Skokowych

KWPN ściągnęło wielu hodowców z Europy do Den Bosch, aby dyskutować o hodowli koni skokowych, roli związków hodowlanych, dobrostanu, używania młodych albo starych ogierów, a także aby porozmawiać o ich osobistych doświadczeniach hodowlanych. Pomysł przedni i godzien naśladownictwa.

Konferencję prowadził były redaktor naczelny pisma KWPN - In de Strengen, a obecnie dziennikarz związany m.in. z Horstelex - Dirk Willem Rosie.

Gośćmi konferencji byli m.in. następujący hodowcy (na wstępie zamieściłam krótką informację o nich oraz kursywą ważne informacje z ich konferencyjnych wypowiedzi):

  • Joris de Brabander (Belgia / lekarz weterynarii, szeroko rozpropagował embriotranfer, konie jego hodowli mają w nazwie suffix De Muze): kl. Fragrance du Chalus (matka m.in. Mylord Carthago i Bamako de Muze) luzem skakała bardzo przeciętnie, ale w wieku 20 lat wciąż startowała pod moją żoną; jak zaczynałem hodowlę na swoje klacze zawsze używałem sportowych ogierów jak Chin Chin czy Quidam de Reve. Klacz, której używamy w hodowli nie musi startować na najwyższym poziomie, jak odnosi duże sukcesy na niższym, może być równie cenna pod względem hodowanym, jak ta, co startuje bardzo wysoko. Związki hodowlane powinny odpowiadać za selekcję, łączyć hodowców.
  • Tom Brennan (Irlandia / konie z ich hodowli mają prefix MHS-Milla House Stud; jego matka Ita - zmarła w 2017 roku, była jednym z najlepszych hodowców koni sportowych w Irlandii, hodowczynią m.in. MHS Going Global): dobre konie muszą z dobrym wynikiem startować, a z reguły pochodzą od dobrych matek.
  • Patrice Boureau (Francja/ hodowca m.in. og. Orient Express, rozpoczął hodowlę od kl. Loripierre, babki og. Orient Express): zrezygnowałem ze szkoły, aby móc jeździć konie; Loripierre startowała w zawodach i odkupiłem ją jak była już wiekowa, zainseminowałem ją dostępnym wtedy od ręki og. Le Tot de Semilly i w 1998 urodziła klaczkę Kamtchatka, którą z kolei pokryłem og. Quick Star. Tak urodził się Orient Express, w którego rodowodzie lubię dodatek krwi AA, ponieważ te angloaraby mają „power to jump”. Klacze jak i ogiery dają najlepsze potomstwo, gdy same są młode, wystarczy spojrzeć na Alme, Jalisco czy Laudanum xx.
  • Alexandra Lebon (Francja / hodowczyni kl. Jubilee d'Ouilly): dużą wagę przywiązuję do linii żeńskiej, dlatego w Związku Hanowerskim zakupiłam kl. Gardenia urodzoną w 1981 (po Graphit, o skonsolidowanym rodowodzie); używałam og. Quick Star, ponieważ lubię jego ojca Galoubet - który nie jest w nowoczesnym typie, ale ma dużo kości i jego potomstwo jest waleczne; używałam także og. Narcos SF, który przekazuje możliwości w skoku, ale konie po nim mogą mieć trudności z równowagą. Hodowlą koni sportowych czasem rządzi przypadek - nie dowieziono nasienia, które zamawiasz i używasz ogiera, który jest dostępny od ręki.
  • Walter Lelie (Belgia/ zawodnik specjalizujący się w treningu młodych koni, jeden z dwóch hodowców kl. Killer Queen VDM, dosiadał takich młodych koni jak Gancia de Muze i Killer Queen VDM, szkolił się pod okiem Josa Lansinka w Zangersheide): każdy może wyhodować gwiazdę, przykładem jest Wim Impens hodowca King Edward; trenując młode konie, czujesz czy koń ma w sobie jakość, tego nie możesz zobaczyć; musimy hodować konie, z których ich jeźdźcy będą zadowoleni; o eksterierze możesz nauczyć się z książek, ale hodowanie super koni to magia, coś nieuchwytnego; mam z takimi końmi zarówno wiele dobrych wspomnień, jak i złych.
  • Kees van den Oetelaasrmusimy wciąż szukać nowej krwi, w przeciwnym razie hodowla stanie się zbyt zinbredowana. Kryjąc młodymi ogierami ryzykujesz, ale możesz też zrobić ogromny postęp. 
  • Julius-Peter Sinnack (hodowca og. United Touch S i kl. Zypria S): czymś co charakteryzuje konie wybitnie jest ich „głowa”; kupiliśmy córkę Classic Touch o nazwie Cantate Touch, ponieważ sama Classic Touch była bardzo, bardzo droga. A jej córkę o nazwie Touch of Class pokryłem og. Canturo, ponieważ ceniłem jego elastyczność. United Touch S nie ma super zbudowanej zadniej kończyny, ale bardzo dobrze skacze i zawsze jest gotowy do pracy. Hodując warto zadać sobie pytanie: czy używając starych ogierów w hodowli dokonuje się progres?
  • Harm Thormählen (hodowca og. Capitol i kl. Fein Cera): mój ojciec był jednym z największych dilerów koni w Niemczech; zakupił kl. Gera, pokrył ją og. Capitano, który pochodził od doskonałej klaczy Retina (wygrała Aachen), a sama Gera miała doskonałą siłę odbicia; wnuczkę kl. Gera o nazwie Cera pokryłem og. Landadel i tak urodziła się Fein Cera. Według mnie hodowla jest trudna, a z mojego doświadczenia wynika, że źrebię zawsze ma charakter matki.

 

Jedni z uczestników Międzynarodowej Konferencji Hodowców Koni Skokowych: 
stoi od prawem Dirk Willem Rosie (dziennikarz, dyrektor Horstelex)
siedzący: pierwszy od prawej ponad 80-letni Harm Thormählen (hodowca m.in. og. Capitol I i kl. Fein Cera), następnie holenderski hodowca Hans de Roover, trzecia od prawej Alexandra Lebon z Francji, obok niej po lewicy Tom Brennan z Irlandii, a w swetrze w paski Belg Walter Lelie. (fot. Jacquelien van Tartwijk)

 

Wizyta w stacji ogierów Van Olst – „selekcja jest najważniejsza

Po stacji oprowadził nas Gertjan van Olst, którego żona Anna (Dunka z urodzenia) zatrudnia i prowadzi treningi m.in. z Chartotte Fry. Anna van Olst 5-krotnie reprezentowała Danię na igrzyskach olimpijskich w ujeżdżeniu, jako Anne Jensen, m.in. w Hong Kongu.

Wizytówką tej stacji jest Glamourdale KWPN, po reńskim Lord Leatherdale.

Z rozmowy z Gertjanem van Olst:

  1. Dla mnie selekcja jest najważniejsza!
  2. Zatrudniam 25 osób, w tym 4 zawodników etatowych, a 1 na pół etatu. 
  3. Lotti Fry dysponuje 3 luzakami, a codziennie musi zająć się 15-16 końmi, moja żona - Anna van Olst decyduje, które idą pod siodło, a którymi można się zająć inaczej.
  4. Pracujemy od 7 rano do 17 po południu. 
  5. Lubię, gdy ogiery, którymi chcę kryć, startują. Jeżeli taki ogier osiąga poziom GP, to jest dla mnie w porządku.
  6. Dbam, aby ogiery sportowe z mojej stajni nie doznawały kontuzji podczas swojej drogi sportowej.
  7. Bardzo zwracam uwagę na prawidłowe kopyta i fundament. Selekcjonuję mocno na nogi, wiem, że w sporcie nie wytrzyma koń bez kopyt. 
  8. Gdy widzę 2,5 latka, to zastanawiam się, czy ma w sobie dość jakości, aby dotrzeć do konkursów GP.
  9. Kupuję źrebięta dla swoich klientów - wiem co kupuję, a najważniejsze jest to, że znam ich historię. 
  10. Kupuję około 100 źrebiąt rocznie (większość to ogierki) i jeżeli z nich zostanie 1 lub 2 ogiery na selekcję to jestem szczęśliwy. 
  11. Z tych 100 źrebiąt około 25 pozostawiam do jazdy i są to wałachy, dochodzą także klacze.
  12. Pod kątem OCD sprawdzam konie w wieku 3 lat.
  13. Swoje klacze hodowlane sprawdzam w teście dla klaczy (głównie jest to polowy test 1-dniowy tzw. IBOP). Cena za taki test jest relatywnie niższa w stosunku do ceny za test ogiera. Mam ok. 30 klaczy hodowlanych. Dlaczego nie sprawdzam swoich klaczy, jak to się dzieje w przypadku ogierów, w sporcie? Ponieważ sport jest bardzo drogi!
  14. Nie polecam ICSI.
  15. Zorganizowaliśmy 3 aukcje źrebiąt w sezonie 2024. Aukcje online są bardzo dobrym pomysłem.
  16. Kjento jest ogierem w bardziej nowoczesnym typie niż Glamourdale.
  17. Inny mój ogier – O’Frederic przekazuje bardzo zrównoważony i stabilny charakter.

Tekst: Anna Cuber
Zdjęcia: Jacquelien van Tartwijk